B van BOEM

Je was er plots in 2014. Boem! En je scoorde tegen Heerenveen. Boem! Sindsdien had je een plek in ons voetbalhart. Maar wat wisten we van jou? Ja, Nigeriaan. En ooit op een WK gespeeld. Maar hoe of wat? Zelfs jouw leeftijd was onduidelijk.

Dat onvoorspelbare past bij jou. Soms zagen wij jou de hele wedstrijd niet. Hard werken ja, maar scoren? Meer kaarten dan doelpunten. En dan uit het niets een mooie actie. Boem! Doelpunt. Of Boem! Boem! Twee doelpunten. Jij blij. Team blij. Henk blij. Wij blij. Iedereen blij.

Ooit stond ik vlak naast je. Je was geschorst en ik kon je aanraken op de westtribune. Klein mannetje ben je eigenlijk. Met een aardige, ja zachte uitstraling. En innemend als je begint te praten. Ik dacht nog “Handtekening?” Maar nee…

Die handtekening heb je nu aan Willem 2 gegeven. En zo snel als je kwam, was je ook verdwenen. Boem! Dat voelt leeg. Want met jou verliezen we het symbool van de mooie verrassing die Cambuur twee seizoenen was.

Jouw vertrek bewijst dat achter elk sprookje de harde realiteit loert. Geld regeert. Daarom ga jij naar Tilburg. Daarom worstelt Cambuur. Dat voelen we nu. Maar in de levensles van sport schuilen zowel verwarring als hoop: morgen kan alles weer anders zijn. Zomaar. Boem!

Reageer op dit bericht

05-02-2016

volg de blogs